Formaty Papieru
A tak prezentują się poszczególne symbole formatów i wymiary arkuszy:
A0 – 841 × 1189 mm,
A1 – 594 × 841 mm,
A2 – 420 × 594 mm,
A3 – 297 × 420 mm,
A4 – 210 × 297 mm,
A5 – 148 × 210 mm,
A6 – 105 × 148 mm,
A7 – 74 × 105 mm,
Podstawowa w Polsce norma arkuszy papieru PN-EN ISO 216:2009 jest zgodna z międzynarodową normą ISO 216. Norma ta pierwotnie została stworzona przez Niemiecki Instytut Normalizacyjny – (DIN 476) w 1922 r.Najbardziej popularnym formatem papieru jest A4.
Norma ISO 216 definiuje dwa szeregi formatów: A i B. Format C, stosowany głównie do rozmiarów kopert, jest zdefiniowany w normie ISO 269(wycofana w 2009 roku, a polska wersja językowa została wycofana w 2014 roku).
W formacie A stosunek krótszego boku do dłuższego jest zawsze jak 1 do √2 (tj. jak bok kwadratu do jego przekątnej) z zaokrągleniem do pełnych milimetrów. Taki stosunek długości boków powoduje, że po złożeniu arkusza na pół krótszymi bokami do siebie uzyskuje się dwa arkusze o takiej samej proporcji boków, jak arkusz wyjściowy. Długości boków formatu A0 są tak dobrane, że jego powierzchnia wynosi 1 m². Kolejne, mniejsze formaty z tej serii, są tworzone przez dzielenie arkuszy w połowie ich dłuższego boku. Stąd format A1 jest połową A0, A2 połową A1 itd., jednak zawsze z zaokrągleniem do pełnych milimetrów.
Wymiary formatów B są średnią geometryczną z dwóch pośrednich wymiarów A (zatem i ich proporcje są jak 1 do √2), z zaokrągleniem do pełnych mm, np. wymiary boków B1 są średnią geometryczną z boków A1 i A0. Wreszcie, wymiary formatów C są średnią geometryczną z odpowiednich wymiarów A i B, np. format C2 jest średnią geometryczną z A2 i B2.
Głównym przeznaczeniem serii formatów C są koperty. W tym przypadku numeracja informuje, jakiego rodzaju arkusz formatu A można bez składania umieścić w danej kopercie, np. do koperty C4 mieści się bez składania papier A4. Jeśli papier A4 zostanie raz złożony na pół, będzie miał wymiary A5, zatem zmieści się w kopercie C5. Z kolei po dwukrotnym złożeniu na pół arkusz A4 mieści się w kopercie C6. Także w tej serii formatów długości boków zachowują proporcję 1 do √2.
Ze względu na swoją praktyczność norma ta jest stosowana w większości krajów świata. Wyjątkiem są tylko USA, Kanada, Meksyk i Japonia. W USA i Kanadzie najbardziej popularnym formatem papierów jest system Letter-Legal-Executive, zaś w Japonii stosowany jest system używający podobnej do ISO struktury, ale o minimalnie odmiennych wymiarach.
System japoński
W Japonii obowiązuje norma JIS P 0138, która definiuje dwie główne serie formatów. Seria A – jest mniej więcej zgodna z serią A ISO 216, jednak nieco inaczej zaokrągla wymiary mniejszych formatów do pełnych mm. Wymiary serii B są zdefiniowane jako posiadające 1,5 raza mniejsze powierzchnie od wymiarów serii A. Stąd wymiary boków japońskiej serii B nie odpowiadają serii B ISO lecz są średnio 1,22 raza mniejsze od odpowiednich wymiarów serii A
W Japonii istnieje także kilka tradycyjnych wymiarów papieru, które są głównie stosowane do druku książek i nie występują w ogólnie dostępnych artykułach papierniczych. Dwa najbardziej znane wymiary tego rodzaju to Shiroko-ban
System amerykański
Do 1992 r. system amerykański nie był precyzyjnie unormowany. W codziennej praktyce stosowano cztery formaty: letter („listowy”), legal („oficjalny”) i executive („biurowy”), zdefiniowane w calach. Oprócz tego, we wszystkich instytucjach rządowych USA stosowano obowiązkowo format „government-letter” (8×10½ cala). Format ten wprowadził sekretarz handlu USA Herbert Hoover, który chciał w ten sposób zaoszczędzić na kosztach działania rządu USA, gdyż w tym czasie format ten był powszechnie stosowany w kołonotatnikach w szkołach na terenie kraju i arkusze papieru w tym formacie były tańsze od arkuszy w innych formatach Format ten został zniesiony w czasach prezydentury Ronalda Reagana, kiedy to American National Standards Institute na wniosek producentów drukarek i urządzeń kopiujących opracował normę ANSI/ASME Y14.1 obowiązującą z drobnymi poprawkami także współcześnie. Identyczne rozmiary papieru obowiązują także w Kanadzie i częściowo w Meksyku
Gramatura papieru
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Gramatura papieru – masa (pot. „ciężar”) wyrobu papierniczego wyrażona w gramach na metr kwadratowy czy dawniej (w krajach anglosaskich) w funtach na ryzę.
Pośrednio parametr ten przekłada się na grubość papieru: najczęściej papier o gramaturze 100 g/m² ma grubość 0,1 mm (z dokładnością ok. 20%). Dokładna grubość zależy jednak od jego wolumenu i np. w przypadku tzw. papierów objętościowych ten przelicznik nie ma już zastosowania.
W przypadku papieru na okładki, foldery, opakowania itp., wrażenie większej gramatury (a więc papieru grubszego, sztywniejszego) osiągnąć można przez lakierowanie lub laminowanie.
Gramaturę określa się przez pomiar masy próbki papieru o określonej powierzchni. Próbkę przed pomiarem powinno poddać się klimatyzacji w pomieszczeniu o temperaturze 23±1 °C i wilgotności względnej 50±2%.
Format A
Zacznijmy od tego, że formaty papieru podlegają normom krajowym i międzynarodowym. W Polsce podobnie jak prawie na całym świecie obowiązuje ISO 216. Rozmiary arkuszy określane są w milimetrach.
Do najbardziej popularnego formatu zaliczany jest ten o oznaczeniu A4. Spotykasz się z nim na co dzień, np. pisząc i drukując pisma w biurze. Jest typową kartką z bloku rysunkowego lub ksero. Ma ona 210 mm x 297 mm.
Aby uzyskać inne wymiary, wystarczy ją np. złożyć na mniejsze części lub dołożyć do siebie podobne arkusze. Jak to wygląda w praktyce? Jeśli np.:
kartkę A4 złożysz na pół, to uzyskasz formatA5,
gdy położysz obok siebie dwa arkusze A4 wzdłuż dłuższego boku, otrzymasz A3,
osiem kartek A4 pozwoli Ci uzyskać wielkość A1.
Z kolei do ulotek reklamowych najczęściej stosuje się rozmiar A6. Nie jest on duży, ale umożliwia skuteczną promocję firmy. Materiał graficzny w takiej formie może być także broszurą informacyjną, kartą rabatową czy bonem. Zastosowanie jednego formatu A6 umożliwia wykorzystanie go do różnych celów, w tym jako skuteczne narzędzie marketingowe.
Natomiast na arkuszach A3 zazwyczaj drukuje się plakaty.
Największym podstawowym formatem jest A0 i wynosi 841 × 1189 mm. Stworzyć go można z szesnastu kartek z bloku.
W drukarniach powstają jeszcze większe arkusze, jeśli jest takie zapotrzebowanie ze strony klienta.
A tak prezentują się poszczególne symbole formatów i wymiary arkuszy:
A0 – 841 × 1189 mm,
A1 – 594 × 841 mm,
A2 – 420 × 594 mm,
A3 – 297 × 420 mm,
A4 – 210 × 297 mm,
A5 – 148 × 210 mm,
A6 – 105 × 148 mm,
A7 – 74 × 105 mm,
A8 – 52 × 74 mm,
A9 – 37 × 52 mm,
A10 – 26 × 37 mm.
Format B
Zgodnie z powyższą normą ISO, poza podstawowym formatem A, są jeszcze tzw. pomocnicze, czyli B i C. Pierwszy z nich, w czasach ręcznego kreślenia był używany głównie jako arkusz z zapasem na notatki, zapiski, próbki. Po zakończeniu danej pracy ten margines był odcinany do formatu A.
Dziś najczęściej z tą wielkością kartki masz do czynienia, kupując np. książkowy kalendarz czy terminarz w formacie B5. A tak wygląda tabela z konkretnymi wymiarami:
B0 – 1000 × 1414 mm,
B1 – 707 × 1000 mm,
B2 – 500 × 707 mm,
B3 – 353 × 500 mm,
B4 – 250 × 353 mm,
B5 – 176 × 250 mm,
B6 – 125 × 176 mm,
B7 – 88 × 125 mm,
B8 – 62 × 88 mm,
B9 – 44 × 62 mm,
B10 – 31 × 44 mm.
Format C
To format najczęściej używany do kopert. Wybierając ją, wiesz, jakiej wielkości arkusz papieru A pomieści. Dla przykładu:
w kopertę C4 schowasz arkusz A4 bez składania,
do koperty C5 zapakujesz format A5 (czyli złożony na pół A4),
w kopertę C6 włożysz podwójnie złożony na pół arkusz A4 (czyli A6).
A to wykaz konkretnych wymiarów:
C0 – 917 × 1297 mm,
C1 – 648 × 917 mm,
C2 – 458 × 648 mm,
C3 – 324 × 458 mm,
C4 – 229 × 324 mm,
C5 – 162 × 229 mm,
C6 – 114 × 162 mm,
C7 – 81 × 114 mm,
C8 – 57 × 81 mm,
C9 – 40 × 57 mm,
C10 – 28 × 40 mm.